تداوم مذاکرات هستهای برای آمریکا مهم است
تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۷۶۰۷۳
آفتابنیوز :
هادی خسروشاهین با اشاره به فرایند مذاکرات وین و پیشنویسی که ماحصل مذاکرات طرفین مختلف بود، اظهار کرد: آخرین نسخه پیشنویس در ماه مارس و تحت تاثیر مسائل مرتبط با جنگ اوکراین قرار گرفت، اما پس از ۲ ماه (از ماه آوریل تا جولای و ژوئیه) در نتیجه فعل و انفعالات و تحولاتی در نوع نگاه آمریکا نسبت به برجام، تغییراتی در پیشنویس ایجاد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه استراتژی جدید بایدن به جای ایجاد دومینویی از توافقات به احیای توافق هستهای محدود میشود، عنوان کرد: به صورت کلی دو تغییر در نگاه غرب نسبت به گذشته صورت گرفته است. یک تغییر و تحول در خصوص راهبرد تروئیکای اروپایی و دولت بایدن است و تغییر دیگر به خط مشی و تاکتیک در حوزه خود متن توافق احتمالی معطوف میشود، زیرا چنین متنی درخواست و مطالبات ایران را در حوزه تضامین، راستیآزمایی و تعهدات پادمانی به نوعی حل و فصل میکرد و انعطافپذیری طرف آمریکایی را نسبت به این مسئله تحت تاثیر قرار داده است.
این تحلیگر مسائل بینالملل در پاسخ به اینکه چه عواملی باعث شد آمریکا پاسخ اخیر ایران را غیرسازنده بخواند، بیان کرد: اولین دلیل به سیاست داخلی آمریکا و روزنههای امیدی که برای حزب دموکرات ایجاد شد، معطوف میشود، چراکه دموکراتها به دلایلی به این نتیجه رسیدند که حداقل یکی از مجلسین آمریکا را پس از انتخابات نوامبر در کنترل خود خواهند داشت.
خسروشاهین در خصوص دلایل امیدواری دموکراتها و تحول در سیاست داخلی آمریکا عنوان کرد: به دلایلی مانند پروندههای مرتبط با ترامپ در خصوص حمله به کاپیتولهیل و کمیسیون تحقیقات ۶ ژانویه، تفحص و تفتیش ویلای ترامپ در فلوریدا و ۱۱ هزار سند طبقه بندی شده و همچنین عبور برخی از لوایح حساس و راهبردی برای دموکراتها و دولت اوباما در کنگره آمریکا در ارتباط با موضوعات اقتصادی و عملکرد دولت در خصوص کنترل و مدیریت تورم در آمریکا، دموکراتها را بر این اندیشه واداشته که وضعیت به نفع آنها در حال بهبود یافتن است.
وی با بیان اینکه این وضعیت برای دموکراتها ثابت نخواهد ماند، افزود: احتمالا دموکراتها کرسیهای خود را در انتخابات نوامبر افزایش خواهند داد. اگرچه انتظار میرود اکثریت مجلس نمایندگان به دست جمهوریخواهان بیفتد. به همین دلیل بایدن و مشاورانش توافقی را که مورد اجماع دو حزب نیست و مخالفان متنفذ پرنفوذ مانند رئیس کمیته روابط خارجی سنای آمریکا در خود جبهه دموکراتها دارد و میتواند هزینه سیاسی را برای حزب دموکرات در آستانه انتخابات میاندورهای افزایش دهد و دموکراتها را وارد چالشهایی بکند که به سود جمهوریخواهان رقم بخورد، امضا نمیکنند.
این کارشناس روابط بینالملل دومین دلیل مخالفت آمریکا با پاسخ ایران را افشاگری رسانههای اسرائیلی و غربی مانند والاستریت ژورنال و پولیتیکو در مورد پیشنویس توافق دانست و گفت: افشاگری رسانهها باعث شد فضای عمومی به زیان بایدن تغییر کند و دولت بایدن در روابط دوجانبه خود با اسرائیل تحت فشار قرار گیرد، زیرا اسرائیل با تضمینهایی که به ایران داده شد و با بسته سیاسی که در کنار پیشنویس اتحادیه اروپا در آخرین دور مذاکرات وین توافق شد (مبنی بر این که اگر ایران با آژانس بینالمللی انرژی اتمی همکاری کند، مسائل باقیمانده میان ایران و آژانس مختومه اعلام میشود) مخالف بود.
خسروشاهین با اشاره به دیدارهای بایدن و یائیر لاپید ادامه داد: سومین دلیلی که باعث شد غرب پاسخهای ایران را غیرسازنده و یک گام به عقب تفسیر کند به نزدیکی انتخابات پارلمانی اسرائیل مرتبط است. در واقع در دیدار بایدن و لاپید مطالبه اصلی لاپید این بود که احیای برجام میتواند این فرصت و شانس را به همراه داشته باشد که مجددا نتانیاهو و ائتلاف راستگرایان به قدرت برسند، در حالی که در حال حاضر ارزیابیها نشان میدهد ائتلاف راستگرایان و چپگرایان به رهبری نتانیاهو و یائیر لاپید شانه به شانه هم حرکت میکنند.
وی افزود: اگر برجام احیا شود، دست برتر را به نتانیاهو میدهد و با توجه به تجربه برجام در دوران اوباما و تلاشهایی که نتانیاهو برای خروج آمریکا از توافق در مه ۲۰۱۸ انجام داد، خوشایند و مورد استقبال دولت بایدن و دموکراتها نیز نیست. در نتیجه این مسائل باعث شده است از میزان انعطافپذیری آمریکا و غرب در این برهه زمانی کاسته شود.
چرا آمریکا قصد دارد توافق برجام را به پس از انتخابات کنگره موکول کند؟
این کارشناس روابط بینالملل در خصوص احتمال اینکه نتیجه مذاکرات پس از انتخابات کنگره در ماه نوامبر اعلام شود، خاطرنشان کرد: برجام در یکی دو ماه آینده با چند نقطه عطف مواجه میشود. اولین نقطه عطف در احیای برجام به اجلاس آژانس بین المللی انرژی اتمی در اواخر هفته بازمیگردد که دولت بایدن را مجاب میکند برای حفظ روزنههای مذاکره و دیپلماسی با ایران هم که شده از تصاعد بحران در این مقطع زمانی خودداری کند و از صدور قطعنامه و بیانیهای تند علیه برنامه هستهای ایران خودداری شود تا این روزنههای امید حفظ شود.
خسروشاهین افزود: موکول کردن توافق به پس از انتخابات کنگره، به لاپید امتیاز این را میدهد که حداقل موازنه فعلی نیروهای سیاسی در اسرائیل را حفظ کند و وضعیت رو به بدتر شدن نرود، زیرا نتانیاهو با جابجایی ۲ الی ۳ کرسی میتواند کنست را در اختیار بگیرد و دوباره به قدرت بازگردد. لذا بایدن امیدوار است با دادن چنین زمانی به لاپید، او شانس پیروزی خود را در انتخابات پارلمانی حفظ کند.
وی ادامه داد: عدم امضای توافق در ماه سپتامبر عملا باعث میشود موضوعات انتخاباتی که درحال حاضر بر پرونده ترامپ و مسائل سقط جنین متمرکز است، همچنان باقی بماند و جمهوریخواهان نتوانند با بهانهجوییهای جدید زمین بازی را به سود خودشان تغییر دهند و دموکراتها را در وضعیت تدافعی قرار دهند، چراکه در مقطع فعلی برخلاف ماه گذشته که دموکراتها برای اوضاع اقتصادی آمریکا در وضعیت تدافعی قرار داشتند، جابهجایی کارکرد ایجاد شده و جمهوری خواهان چنین نقشی را ایفا میکنند.
این کارشناس روابط بینالملل عنوان کرد: دموکراتها تمایل ندارند جمهوریخواهان از وضعیت تدافعی خارج شوند و تصور میکنند امضای برجام و توافق هستهای در ماه سپتامبر میتواند این امکان و شانس را برای جمهوریخواهان به وجود بیاورد که مجددا حزب دموکرات را در وضعیت تدافعی که تا پیش از این گرفتارش بودند، قرار دهد.
خسروشاهین با تاکید بر رد و بدل شدن پیامهایی میان واشنگتن و تلآویو در خصوص تعویق مذاکرات، خاطرنشان کرد: در موضوع خروج سپاه پاسداران از FTO دیدیم اولین رسانهای که آن را پیش از اعلام رسمی بایدن افشا کرد، رسانههای اسرائیلی بودند. امروزه هم در رابطه با تغییر زمانبندی مذاکرات و به تعویق افتادن آن، مجددا رسانههای اسرائیلی پیشدستی کرده و اعلام کردند بایدن به لاپید اطلاع داده است که تا ماه نوامبر آمریکا تمایلی ندارد در ارتباط با توافق هستهای به اقدام مقتضی دست بزند.
احتمال رسیدن به توافق تا پیش از ماه نوامبر
وی با اشاره به اتفاقات و رویدادهایی که تا دو هفته آینده رخ خواهد داد، اظهار کرد: احتمال دارد به دلیل اتفاقاتی که ممکن است در دو هفته آینده به وقوع بپیوندد، در داخل آمریکا فضا به زیان حزب دموکرات تغییر کند و دولت بایدن و تروئیکا مجبور شوند به خاطر گزارش فصلی که گروسی تهیه کرده و فشار اسرائیل، اقدامات مغایر با دیپلماسی و رویههای دیپلماتیک در نشست آژانس بینالمللی انرژی اتمی اتخاذ کنند.
این کارشناس روابط بینالملل افزود: اگر تیم بایدن به این نتیجه برسد که زمان از حیث این ۳ نقطه عطف به زیان آنها خواهد بود، ممکن است حتی قبل از ماه اکتبر و اوایل آن شاهد اعلام توافق باشیم و در این زمان بایدن احساس کند در معادلات هزینه و فایده خود، فواید اعلام توافق قبل از ماه نوامبر بیشتر از مضراتش خواهد بود. اگر بایدن به این نقطه برسد ممکن است دوباره به نقطه انعطافپذیری خود بازگردد.
خسروشاهین با غیرقابل انکار دانستن اهمیت انرژی برای اروپا با توجه به زنجیرهای که بین روسها و اروپاییها در سه دهه گذشته ایجاد شده بود، عنوان کرد: روسها از حیث انرژی بیشترین زیان را از پیامدهای جنگ اوکراین متحمل شدند. در واقع روسها حتی بیش از آمریکاییها متضرر شدهاند. آمریکاییها شاید صرفا از حیث متغیر قیمتها در بازار انرژی و تاثیر آن بر مسئله حیاتی در افکار عمومی یعنی بنزین تحت تاثیر قرار بگیرند، در حالیکه ضرر این مسئله برای روسها بسیار بیشتر است.
وی در خصوص پیوند مسئله انرژی اروپا با ایران تاکید کرد: بدون در نظر گرفتن مباحث سیاسی، به دلیل ماهیت اجرای چند مرحلهای توافق هستهای و ماهیت چند مرحلهای و ۱۶۰ روزه بازگشت ایران و ایالات متحده آمریکا به تعهدات خود بر اساس برجام، به بازه زمانی چهار یا پنج ماههای نیاز است تا نفت ایران به طور رسمی به بازارهای انرژی بینالمللی بازگردد.
این کارشناس روابط بینالملل با بیان اینکه در خوشبینانهترین حالت با امضای طرفین برجام، ۵ الی ۶ ماه زمان میبرد ایران به بازار بینالمللی انرژی برگردد، گفت: زمانی که ایران به بازار بینالمللی برگردد مصادف میشود با ماه پایانی زمستان و عبور اروپا از فصل سرما. اما نکته حائز اهمیت این است که اروپاییها بیش از نفت، نیاز مبرمی به گاز دارند.
وی مهمترین مسئله به ویژه برای آمریکا را وجود روزنههایی برای تداوم مذاکرات هستهای بین ۱+۴ و آمریکا با ایران دانست و افزود: برای کشورها از جمله آمریکا مهم است که روزنههایی از مذاکرات وجود داشته باشد که فضا به سوی بحران در منطقه به خصوص در خلیج فارس حرکت نکند، زیرا دومینوی بحران در حوزه ترتیبات امنیتی از اوکراین تا خلیج فارس میتواند بازارهای انرژی را با تکانههای عظیمی رو به رو کند.
این کارشناس روابط بینالملل مسئله مهم برای اروپا و آمریکا را حفظ روزنههای دیپلماسی با ایران دانست و گفت: حفظ این روزنههای دیپلماسی، تبعات مستقیمی بر بازارهای انرژی خواهد داشت و در میان مدت زمینه را برای بازگشت ایران به بازارهای بینالمللی انرژی فراهم میکند. به طوری که اگر مذاکرات و شرایط به خوبی پیش رود به احتمال زیاد از ۳ ماهه دوم سال ۲۰۲۳ یعنی از اوایل آوریل، بازگشت ایران به بازارهای بینالمللی امکان پذیر خواهد بود و این قدرت را به طرف مقابل میدهد که بر وابستگی شدید خود در زنجیرههای تامین انرژی در قبال مسکو غلبه پیدا کند.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: مذاکرات هسته ای آمریکا کارشناس روابط بین الملل بین المللی انرژی پس از انتخابات جمهوری خواهان توافق هسته ای وضعیت تدافعی حزب دموکرات دموکرات ها ماه نوامبر دولت بایدن رسانه ها پیش نویس ایجاد شد باعث شد روس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۷۶۰۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنگ جهانی نفت؛ بایدن در تنگنای تحریمها، قیمتها و انتخابات
تدابیر تحریمی جدید مجلس آمریکا علیه ایران، ونزوئلا و روسیه میتواند با افزایش قیمت نفت خام، به شانس پیروزی مجدد بایدن در انتخابات امسال آسیب بزند.
به گزارش اکوایران، دولت بایدن از به کار گرفتن تحریمهای نفتی برای تسلیمکردن کشورهای متخاصم بیزار بوده و از بالارفتن قیمت نفت در سال انتخاباتی آمریکا هراس دارد. اما ممکن است جو بایدن مجبور به این کار شود؛ چرا که قانونگذاران کنگره دور تحریمهای جدیدی را علیه کشورهایی مانند ایران اعمال کردهاند که میتواند بخش بزرگی از نفت موجود در بازارهای جهانی را خارج ساخته و تعادل را به هم بزند.
به نوشته کیث جانسون برای وبگاه فارن پالیسی، سؤال این است که آیا تحریمهای جدید بر تولیدکنندگان بزرگ نفت، منجر به افزایش قیمت نفت در اواخر سال جاری میشود یا اینکه جریان نفت از قاره آمریکا به واشنگتن این امکان را میدهد که قیمت نفت و رفتار کشورهای متخاصم را کنترل کند؟
وسواس کنگره به تحریم ایرانآخرین تلاشهای کنگره شامل لایحه تحریمی جدیدی بود که صادرات نفت ایران (و خریداران چینی آنها) را به عنوان بخشی از یک برنامه جامع هدف قرار میداد. این لایحه بخشی از بستهای بزرگتر است که شامل کمکهای دفاعی به اوکراین، اسرائیل و آسیا-اقیانوسیه نیز میشود. در صورت تصویب، تأیید رئیسجمهور و اجرای کامل، این تحریمها میتوانند بیش از ۷۰۰ هزار بشکه در روز نفت ایران را از بازار حذف کند که تقریباً نیمی از صادرات فعلی ایران را تشکیل میدهد.
اما این همه ماجرا نیست. لایحه تحریمها تنها چند روز پس از آن ارائه شد که دولت بایدن، تحت فشار دوحزبی کنگره، به دلیل نقض مکرر وعدههای کاراکاس در مورد برگزاری انتخابات آزاد، امتیاز لغو تحریمها علیه ونزوئلا را پس گرفت. این موضوع میتواند در آینده برای نفت خام سنگین که پالایشگاههای نفتی ساحل خلیج آمریکا به آن علاقهمند هستند، به مشکل تبدیل شود. در همین حال، برخلاف میل واشنگتن، کییف به استفاده از پهپادهای دوربرد برای هدف قرار دادن زیرساختهای ضعیف صنعت نفت روسیه و آسیبزدن به توانایی صادرات محصولات نفتی این کشور ادامه میدهد.
مهار ناموفق اوپکدر مجموع، این اقدامات جدید بازار نفت که در حال حاضر با کمبود مواجه بوده را بیش از پیش تحت فشار قرار میدهد. شاخص نفت خام در لندن همچنان در حدود ۸۶ دلار در هر بشکه باقی مانده و اوپک و شرکای آن اعلام کردهاند که به طور داوطلبانه تا ژوئن برای حفظ قیمتها، تولید نفت خود را محدود نگه میدارند و همچنین تنشهای ژئوپلیتیکی در خاورمیانه نیز بازارهای نفت را نگران نگه داشته است.
روری جانستون، بنیانگذار شرکت مشاوره تحقیقات بازار نفت «کامودیتی کانتکست» گفت: «اوپک مقدار زیادی نفت را نگه داشته و ما در ابتدای امسال با رشد تقاضای قوی مواجه بودیم». او ادامه داد: «میزان افزایش تقاضا در سال جاری یا تسریع رشد نفت شِیل ایالات متحده دو عاملی هستند که تعادل بازارهای نفت را تعیین خواهند کرد».
از نظر عرضه جهانی نفت، در حالی که اوپک و شرکای آن همچنان به کاهش تولید خود (به جز برای عراق و ایران) ادامه میدهند، ایالات متحده، کانادا، برزیل وگویان در حال جبران این کمبود هستند.
ایالات متحده با تولید بیش از ۱۳.۱ میلیون بشکه در روز، دوباره به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شده، اما بعید است در سال جاری، شاهد رشد قابل توجهی در این زمینه باشد. کانادا میتواند در سال جاری نیم میلیون بشکه در روز به تولید جدید خود اضافه کند که آخرین تلاش برای بهرهبرداری از شنهای نفتی جنجالی آن خواهد بود. گویان به عنوان بازیگری غیرمنتظره در قاره آمریکا، حدود ۲۵۰ هزار بشکه در روز به تولید خود نسبت به سال گذشته افزوده است. همه اینها با هم برای جبران هرگونه کاهش تولید از سوی اوپک کافی خواهد بود، مگر اینکه تقاضای جهانی برای نفت بسیار بیشتر از حد انتظار باشد.
در گذشته، اغلب میشد روی عربستان سعودی، به عنوان بزرگترین تولیدکننده اوپک برای بازکردن افزایش تولید و صادرات به منظور حفظ قیمتها در محدوده معقول حساب کرد و به طور تئوری میتوان انتظار داشت که در صورت لزوم، برای ضربهزدن به ایران این کار را انجام دهد. مشکل اینجاست که هدفگذاری عربستان سعودی و اوپک تغییر کرده است.
آنها قبلاً بر حفظ قیمت نفت در محدوده ۶۰ تا ۷۵ دلار در هر بشکه تمرکز داشتند. با این حال، جانستون میگوید: «در حال حاضر، آنها کف و سقف بسیار بالاتری دارند». او افزود که قیمت نفت باید به نزدیکی یا بالاتر از ۱۰۰ دلار در هر بشکه برسد تا تأمینکننده اصلی بازار جهانی نفت، رویکرد خود را به طور کلی تغییر دهد.
به همین دلیل است که هرگونه نفتی که به دلیل تحریمهای جدید از بازار خارج گردد، میتواند برای عرضه و تقاضای جهانی، قیمت نفت و از نظر سیاسی برای دولت بایدن، به مشکلی تبدیل شود.
چالش تحریمهای جدیدبا وجود افزایش صادرات نفت ایران به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۱۸، چند دلیل وجود دارد که نشان میدهد قوانین جدید علیه این صادرات، دولت بایدن را فلج نخواهد کرد.
اول، به گفته بن کاهیل، کارشناس انرژی در مرکز مطالعات راهبردی و بینالمللی، تحریمها تا اکتبر اجرایی نمیشوند. دوم، آنها آمریکا را ملزم میکنند تا بخش بسیار پیچیدهای از بازار صادرات نفت را هدف قرار دهد؛ یعنی پالایشگاههای مستقل چین که ارتباط کمی با مؤسسات مالی آمریکا دارند. این مؤسسات همانهایی هستند که معمولاً ابزار اصلی اعمال تحریمهایند.
کاهیل خاطرنشان کرد: «متوقفساختن تجارت نفت ایران کار سختی است. این تجارت با پالایشگاههای کوچک چینی (معروف به «قوری») انجام میشود که اصلاً با سیستم مالی آمریکا در ارتباط نیستند. اگر میخواهید با این پالایشگاهها مقابله کنید، باید با دولت چین تعامل برقرار داشته و من فکر نمیکنم بحث واردات نفت ایران مهمترین مسئله در روابط دوجانبه پکن-واشنگتن باشد».
دلیل اینکه دولت بایدن نسبت به اعمال تحریمهای جهانی بر صادرات نفت چه ایران، چه ونزوئلا و چه روسیه محتاط بوده، قابل درک است. در شرایطی که اقتصاد آمریکا رونق دارد، تورم همچنان بالاست و قیمت بنزین هم بیشتر از همه به چشم میآید. مشاور اقتصادی بایدن در هفته گذشته قول داد که هر کاری برای پایین نگه داشتن قیمت بنزین در طول تابستان انجام دهد و حتی به آزادسازی احتمالی ذخایر استراتژیک نفت آمریکا اشاره کرد.
کاهیل گفت: «هزینههای انرژی برای این دولت، از ابتدا، یک دغدغه جدی بوده است. بنابراین، آنها در اعمال شدید تحریمهایی که میتواند بازار جهانی نفت را بر هم بزند، انگار روی لبه تیغ راه میروند».
سلاح مخفی آمریکاشاید برای کنگره فعلی بیش از کاخ سفید، تحریمهای نفتی همچنان آوازی خوش برای گوش مقامات است. طی یک دهه گذشته، ایالات متحده به لطف انفجار تولید نفت شیل، به تولیدکنندهای بزرگ، سپس صادرکننده و در نهایت به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل شد.
در طول این مسیر، از نفوذ تازه به دست آمده خود برای اعمال تحریم بر کشورهایی مانند ایران، ونزوئلا و روسیه استفاده کرد، با این اطمینان که چاههای فورانکننده نفت آمریکا، هر کمبودی را از سوی تحریمشدگان جبران کند. قانونگذاران فکر میکنند اگر آمریکا یک سلاح نفتی دارد، پس چرا از آن استفاده نکند؟
کاهیل گفت: «این واقعیت که ایالات متحده در دهه گذشته چنین منبعی برای رشد تولید بوده است، به آن امکان داده تا بر تعداد بیشتری از کشورها تحریم اعمال کند. و واشنگتن عاشق تحریمهای انرژی شده است. وقتی میخواهید فشار وارد کنید، این همیشه راهحل سادهای است؛ هرچند همیشه هم مؤثر نیست».
از دیدگاه کاخ سفید بایدن، صرف اینکه آمریکا بزرگترین بازیگر عرصه نفت است، به این معنا نیست که درست چند ماه مانده به انتخابات ریاستجمهوری، میتواند از پویایی بازار جهانی نفت که بر قیمتها در همهجا، حتی در شهرهای کوچک آمریکا تأثیر میگذارد، چشمپوشی کند.
کاهیل گفت: «نفت شیل به آمریکا آزادی عمل برای اعمال تحریم بر کشورهای بیشتری میدهد، اما این مجوزی بیقیدوشرط نیست».